Kırmızı halılar serilsin, tüm spotlar yakılsın! Bu ay sayfalarımızdan ikisine, 70’ler ve 80’lere damgasını vuran, modern zamanlar klasikleri arasında önemli bir yeri olan efsane grup Queen konuk.
Hakkında yazmaya nereden başlansa da insanı yine de “acaba” ile başlayan sorulara sürükleyen bir grup Queen ve aynı zamanda “Yabancı müzikle hiçbir şekilde ilgilenmiyorum” diyen kişilerin bile mutlaka bir şarkısının melodisini mırıldanabildiği bir grup (genellikle We Are the Champions ya da We Will Rock You olarak tespit edilebilir). Yıllar evvel küçük bir çocukken sınıfta sıralara We Will Rock You’nun girişini seslendirecek şekilde vurarak ortalığı ayağa kaldırdığımız zamanları hatırlıyorum ve bu tarihten de geriye gidersek, bir gün ablamın bana Queen’in bir albüm kapağındaki (seneler sonra The Miracle albümünün kapağı olduğunu hatırladığım) bir adamın fotoğrafını göstererek “Biliyor musun, o öldü” dediği zamana kadar gidiyor anılarım.
Ben bu satırları yazmadan birkaç gün evvel (5 Eylül), grubun efsane solisti Freddie Mercury’nin doğum günü kutlandı dünyanın dört bir yanındaki Queen ve Freddie Mercury hayranı tarafından. Ölümünün üzerinden 20 yıl geçti fakat eksantrik kişiliği, efsanevi performansları ve eşi benzeri olmayan sesi elbette unutulmadı. Yazımızın konusu Queen, fakat nasıl John Lennon olmayan bir Beatles düşünülemezse, çoğu hayranı için içinde Freddie Mercury olmayan bir Queen de düşünülemez, bu nedenle yazımızın başında kendisini anmamak olmaz benim için.
Başlangıç ve ilk 10 yıl
Queen, 1971 yılında Brian May, Freddie Mercury, John Deacon ve Roger Taylor dörtlüsü olarak kuruldu. Freddie Mercury ve John Deacon’ın dahil olmasından evvel grubun adı Smile iken, Mercury’nin önerisiyle grubun adı değişmiş ve Queen halini almış. Queen, oldukça iddialı ve tamamı erkeklerden oluşan bir grup için ilk başta akla gelmeyecek bir isim olarak algılanabilir. Freddie Mercury bu konuda “Sonuçta sadece bir isim fakat kulağa muhteşem geliyor, çok güçlü ve evrensel” demiş. Doğru sözün üstüne bir şey dememize gerek yok, özelikle müzik piyasasında tutunabilmek ve kalıcı olabilmek için çok önemli bir mevzu bu isim olayı biliyorsunuz. Ayrıca grubun meşhur anka kuşlu logosunu tasarlayan da Freddie Mercury’dir. Grubun 70’li yıllardaki albümlerine sırasıyla bir göz atarsak, 1973 çıkışlı, grupla aynı adı taşıyan albüm oldukça enerjik bir ilk albümdür diyebiliriz. İkinci albüm Queen II ise biraz daha farklı denebilir bu anlamda çünkü grubun alametifarikası çok sesli vokaller ve farklı türlerin birbirine kaynaşmasıyla oluşan şarkılarının ilk sinyalleri bu albümdedir, Seven Seas of Rhye’ı dinlediğinizde daha sonra Bohemian Rhapsody gibi olağanüstü bir şarkının temellerinin nerden geldiğini görebilirsiniz ki her iki şarkının da bestecisi olarak Freddie Mercury karşımıza çıkıyor. 1974 çıkışlı Sheer Heart Attack adlı albüme geldiğimizdeyse, rüzgarın Queen için epey kuvvetli estiğini söyleyebiliriz zira bu albüm yayınlandığı günden itibaren içinde barındırdığı Killer Queen, Flick of the Wrist ve Stone Cold Crazy gibi hitleriyle Queen diskografisinin sağlam sütunlarından biri sayılmakta. Bu albümde dikkat çeken bir diğer nokta da şarkılardaki glam esintileri. Queen hiçbir zaman glam yapmadı elbette. Fakat dönemin İngiltere’sinin içinde bulunduğu çılgın glam rock dönemini göz önünde bulundurursanız etkinin ne kadar kaçınılmaz olduğunu daha rahat görebilirsiniz (bkz. Boo! Birinci Dönem, 26 ve 27. sayılardaki Glam Rock yazıları). Killer Queen’in videosunu da izleyebilirsiniz şu noktada; kürklere ojelere, aksesuarlara bakın. Erkek rock yıldızları hiçbir zaman bu kadar kadınsı olmadı. Ayrıca grubun üyelerinin tamamının 10 yıl sonra nasıl bambaşka birer imaja büründüklerini görmek çok enteresan ve eğlenceli de.
